Friend

A - Accepts you as you are.

သင့္ကုိအရွိအတုိင္းလက္ခံသူ

B - Believes in ''you'' .

သင့္ကုိယုံၾကည္သူ

C - Calls you just to say ''HI'' .

"ေနေကာင္းရဲ႕လား"ဟုမၾကာခဏ ႏွဳတ္ခြန္းဆက္သသူ

D - Doesn't give up on you.

သုံးလုိ႕မရပါဘူးဟု စြန္႕ပယ္မပစ္တတ္သူ

E - Envisions the whole of you (even the unfinished parts)

သင့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္အားလုံး (မၿပီးေသးေသာ အစိတ္အပုိင္းမ်ားအပါအ၀င္)ကုိ မွန္းေမွ်ာ္ပီတိျဖစ္ေနသူ

F - Forgives your mistakes.

သင့္အမွားမ်ားကုိ ခြင့္လႊတ္တတ္သူ

G - Gives unconditionally.

ျခြင္းခ်က္မရွိေသာ ေမတၱာေစတနာကုိ ေပးတတ္သူ

H - Helps you.

ကူညီေဖးမသူ

I - Invites you over.

ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆုိဖိတ္ေခၚတတ္သူ

J - Just ''be'' with you.

သင္ႏွင့္အတူရွိေနတာကုိ ေက်နပ္သူ

K - Keeps you close at heart.

လွဳိက္လွဲပြင့္လင္းစြာ ခင္မင္သူ

L - Loves you for who you are.

ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာမပါေသာ ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ခ်စ္ခင္သူ

M - Makes a difference in your life.

သင့္ဘ၀မွာ သူရွိေနသည့္အတြက္ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစသူ

N - Never judges.

အျပစ္တင္ေ၀ဖန္ျခင္းမျပဳသူ

O - Offer support.

သင့္ဘက္မွ ရပ္တည္ေထာက္ခံေပးမည့္သူ

P - Picks you up.

၀မ္းနည္းအားငယ္ျခင္းကုိ ေျဖသိမ့္ေပးမည့္သူ

Q - Quiets you fears.

ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ကုိ ေျပေပ်ာက္ေစသူ

R - Raises your spirits.

စိက္ဓာတ္ျမွင့္ေပးသူ

S - Says nice things about you.

သင့္ရဲ႕ေကာင္းကြက္ေလးမ်ားကုိသာ ေရြးခ်ယ္ေျပာသည့္သူ

T - Tells you truth when you need to hear it.

သင့္ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္နားေထာင္ပါက အမွန္ကုိေျပာမည့္သူ

U - Understand you.

သင့္ကုိနားလည္သူ

V - Values you.

သင့္ကုိတန္ဖုိးထားသူ

W - Walks beside you.

သင့္နားမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းေပးမည့္သူ

X - Xplains thing you don't understand.

သင္နားလည္လာသည္အထိ ရွင္းျပေပးမည့္သူ

Y - Yells when you won't listen.

သူ႕စကားကုိနားမေထာင္ပါက ေအာ္တတ္သူ

Z - Zaps you back to reality.

သင့္အားအမွန္တရားဘက္သုိ႔ပုိ႕ေဆာင္ေပးမည့္သူ

ဒီႏိုင္ငံက သက္ၾကီးရြယ္အို !!! (This is Singapore!!!)

ဒီႏိုင္ငံက သက္ၾကီးရြယ္အို"အနနၱဂိုဏ္း၀င္ ေက်းဇူးရွင္"၊ "ၾကီးသူကို
ရိုေသ၊ ငယ္သူကို သနား၊ ရြယ္တူကို ေလးစား" …စတဲ့ အဆံုးအမေတြနဲ ့
ၾကီးျပင္းခဲ့ရသူ၊ လိုက္နာခဲ့ရသူ ကြ်န္မလို ျမန္မာလူမ်ိဳး တေယာက္ အတြက္
ဒီိိိႏိုင္ငံက သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြရဲ့ ဘ၀ကို ေတြ ့တိုင္း၊ ျမင္တိုင္း၊
ၾကားတိုင္း ရင္ထဲမွာ နင့္နင့္သီးသီး ဆို ့ဆို ့နင့္နင့္ ခံစားရျမဲ။
ဆင္းရဲခ်မ္းသာမွ ုေတြၾကား ဘယ္အရာကမ်ား လစ္ဟင္းေပ်ာက္ကြယ္ေနလဲလို ့
မဆံုးနိုင္ေမးခြန္းေတြနဲ ့လုံးလည္လိုက္စျမဲ။

ျမင္ကြင္း(၁)
လူစည္ကားေသာ ဘူတာရုံေတြမွာ အဖိုးအိုကိုေတြ ့ရတတ္သည္။ အက်ၤီဗလာ
ေဘာင္းဘီတိုနဲ ့ဘာဂ်ာကို အဆက္မျပတ္မွ ုတ္ ေဘာလံုးေလးကစားျပရင္း
ထမင္းတလုတ္အတြက္ ပိုက္ဆံရွာရသူ။ အသက္ ခုႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ အရြယ္
ဘယ္ေလာက္က်န္းမာသည္ ေျပာေျပာ ခုလုိ ပင္ပင္ပန္းပန္း
ဘယ္ရုန္းကန္ခ်င္ပါ့မလဲ။ သူကို ့ေတြလွ်င္ လူေတြက သူေဖ်ာ္ေျဖတာကို
ျပံူးျပီး ပိုက္ဆံထည့္ၾကသည္။ ကြ်န္မကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မျပံုးႏိုင္ပါ။
ပိုက္ဆံလွ ူဒါန္းတိုင္း ေခြ်းေတြျပန္ေနေအာင္ ပင္ပန္းေနသည့္ သူ ့ကို
ၾကည့္ျပီး မ်က္ရည္၀ဲရျမဲ။ ခုေတာ့ သူ ့ကို မေတြ ့ရတာ ၾကာျပီ။
တခုခုမ်ားျဖစ္သြားလားလို ့ ေတြးျပီးစိတ္ပူမိေသးသည္။
*****

ျမင္ကြင္း(၂)
ရုံးက သူငယ္ခ်င္းနဲ ့ စကားေျပာရင္း အမွတ္တမဲ့ သိလိုက္ရသည္။ သူ ့အေမက
ရုံးတရံုးမွာ သန္ ့ရွင္းေရး အလုပ္လုပ္သည္တဲ့။ ကြ်န္မ အေတာ္အံံၾသသြားသည္။
ရုံးမွာ သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္သည္ဆိုသည္မွာ ဖုန္စုပ္၊ ၾကမ္းတိုက္၊
အိမ္သာေဆးတဲ့ အထိ။ Brandေတြေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္တတ္ေသာ၊
ႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွ အစားအစာေပါင္းစံုကို ရူးသြပ္ေသာ သူက အေမ့ကို
ဒီအလုပ္မ်ိဳးလုပ္တာ လက္ပိုက္ၾကည့္္ေနေလာက္ေအာင္
မခ်ိဳ ့တဲ့တာ ေသခ်ာသည္။ အေမက အသက္ဘယ္ႏွႏွစ္လဲဆိုေတာ့ ၆၅ တဲ့။
အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ အေမအလုပ္မလုပ္ရင္ အေမ့အိမ္စရိတ္ ဘယ္သူေပးမလဲတဲ့။
ကြ်န္မမွာ စကားလံုးေတြ ရွားပါးကုန္သည္။
*****

ျမင္ကြင္း(၃)
အဖြားအိုက အဖိုးအိုကို တြဲေနက်။ တုန္ခိ်ခိ်ေျခလွမ္းမ်ားကို လူရွ ုပ္ေသာ
စားေသာက္ဆိုင္က အခ်ိန္ဆင္းရဲသည့္ လူငယ္တခ်ိဳ ့က စိတ္မရွည္။
ျပည့္ေနေသာအမွိ ုက္ပံုးကို ေတြ ့ေတာ့ အဖုိးအို၊အဖြားအိုရဲ့
မြဲေျခာက္ေျခာက္ မ်က္လုံးေလးေတြ အေရာင္လက္သြားသည္။ အဖိုးက အမွိ
ုက္ပံုးထဲမွ အေအးသံဗူး၊ သတင္းစာအေဟာင္းေတြကို ရွာ၊ အဖြားက
အဖိုးကမ္းေပးေသာ သံဗူးေလးေတြကို ေျခေထာက္နဲ ့ဖိျပားျပီး သူတို ့ရဲ့
ညစ္ႏြမ္းႏြမ္းအိတ္ထဲကို ထည့္သည္။ ဒီျမင္ကြင္းေၾကာင့္ စားလက္စ ထမင္းေတြ
မ်ိဳမက်။ ဒီနုိင္ငံမွာ ေတြ ့ေနက်ျမင္ကြင္းေပမယ့္ ကြ်န္မရင္ထဲက ဆုိ
့နင့္မွ ုက အျမဲအသစ္ျဖစ္တတ္သည္။ ခဏေနေတာ့ သူတို ့လက္ထဲမွာ ညစာအတြက္
ေငြစေလးေတြ။ တကယ္လို ့မ်ား ညစာအတြက္ မလံုေလာက္ေသာညေတြ ဆိုရင္…။
*****

ျမင္ကြင္း(၄)
အသက္ ၈၀ေက်ာ္ ေယာကၡမၾကီးကို မက်န္းမာလို ့ လူအိုရုံပို ့လုိက္ျပီလို ့
ကြ်န္မ အရာရွိက လာေျပာေတာ့ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္စြာ မ်က္လုံးျပူးသြားမိသည္။ သူ
့ေယာကၡမၾကီး ေနမေကာင္းေနတာ ၾကာလွျပီ။ ခုေတာ့ လူအိုရုံတဲ့။ လူအိုရုံမွာက
အျမဲ ေစာင့္ေရွာက္မဲ့သူ ရွိေတာ့ ပိုအဆင္ေျပသည္တဲ့။ အရင္က သူတို
့တအိမ္လံုးကို ေယာကၡမၾကီးက ခ်က္ျပုတ္ေကြ်းခဲ့သည္။ လုိတုန္းကေတာ့ တမ်ိဳး…
မလိုေတာ့စြန္ ့ပစ္ျပီ။ ကြန္ဒိုမွာေနျပီး တႏွစ္တခါ ကမာၻပတ္ေနသူေတြက အေမကို
ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ ့ မစြမ္းသာေတာ့ဘူးလား။
သူ ့ကိုေန ့တိုင္းေတာ့ သြားေတြ ့မွာေပါ့ေနာ္လို ့ လွ်ာရွည္မိေတာ့
အခ်ိ္န္ဘယ္မွာလဲတဲ့။ အလြန္ဆုံးတလ တခါေပါ့တဲ့။ လူအိုရုံထဲက သားသမီးေတြ၊
ေျမးေတြ အလာကို ေမွ်ာ္ေနမယ့္ ေမတၱာငတ္တဲ့မ်က္၀န္းတစံုကေတာ့။
*****

ျမင္ကြင္း(၅)
ပိတ္ထားေသာတံခါးေနာက္ကြယ္မွ…။ တုန္ခ်ိခိ်အေမအိုၾကီးကို အခိုင္းအေစလို
စကားေျပာေနသည့္ သမီး။ အေမေရခ်ိဳးတာ ၾကာလို ့ဆိုကာ ေရဖိုးကုန္မွာ ေၾကာက္၍
အျပင္ကေန ေရကို ပိတ္ပစ္လိုက္သည္။ ဆပ္ျပာေတြနဲ ့အေမထြက္ေမးေတာ့ အေမကို
သင္ခန္းစာေပးသည့္ သမီးမ်က္ႏွာက ရုိက္ခ်င္စရာ။ အေမကေတာ့ မရုိက္ရက္။
မ်က္ရည္ေ၀့သီေနေသာ မ်က္၀န္းမ်ားနဲ ့ ေငးၾကည့္လို။ ဒါတကယ့္ အျဖစ္အပ်က္တဲ့။
ဒီနုိင္ငံက ပိတ္ထားေသာတံခါးေနာက္ကြယ္မွ တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေတြ။ ကြ်န္မ
TVမ်က္ႏွာျပင္ကို ေၾကာခိုင္းလိုက္သည္။ အဲဒီေလာက္ အသဲမမာပါ။ ရင္ထဲမွာေတာ့
ေၾကေၾကကြဲကဲြ။
*****

ျမင္ကြင္း(၆)
အိမ္ေဘးအိမ္မွာ အ၀တ္လာေလွ်ာ္ေနက် အေဒၚၾကီးကို မုန္ ့ဟင္းခါးဆိုင္မွာ ေတြ
့ေတာ့ အေမက ႏွ ုတ္ဆက္သည္။ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ မနဲစားေနရသည့္ သူ ့ကို မုန္
့ဟင္းခါးဆိုင္မွာ ေတြ ့တာ အေတာ္ထူးဆန္းသည္ကို။ အေမအိုၾကီးမုန္
့ဟင္းခါးစားခ်င္တယ္ဆုိလို ့ ရွိတဲ့ပိုက္ဆံေလးနဲ ့လာ၀ယ္တာတဲ့။ ျမန္မာျပည္
အလည္ျပန္တုန္း ေတြ ့လိုက္ရတဲ့ ဒီအျဖစ္ေလးက ရင္မွအနာကို သက္သာေစသည္။ သူ
့ေစတနာက သူ ့ကို လက္ငင္း အက်ိဳးေပးပါသည္။ အေမက တအိမ္လုံးအတြက္ မုန္
့ဟင္းခါးကုသိုလ္လုပ္လုိက္ေတာ့ သူ ့မွာ ၀မ္းသာလို ့။ မုန္ ့ဟင္းခါးမစားရတာ
ႏွစ္နဲ ့ခ်ီေနျပီတဲ့။ လူမဲြေသာ္လည္း ေစတနာ၊ေမတၱာခ်မ္းသာသူ။
*****

ကုန္ဆံုးခါနီး ဘ၀ေန ့ရက္ေတြမွာ အသက္ရွင္ ေနထုိင္ဖို ့အတြက္
ရုန္းကန္ေနၾကရသည့္… ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကို ေၾကကြဲေသာ အထီးက်န္ေန
့ရက္မ်ားျဖင့္သာ ျပီးဆံုးသြားရသည့္ သူတို ့၏ ဘ၀မ်ားကို ေတြ ့ရေတာ့ မိခင္၊
ဖခင္ကို အိမ္ဦးခန္းမွာထားျပီး ေကြ်းေမြးျပုစုတတ္သည့္ ကြ်န္မတို ့ႏိုင္ငံ၏
ျမင့္ျမတ္ေသာ ယဥ္ေက်းမွ ု အတြက္ ဂုဏ္ယူမိသည္။

တန္ခူး
+ + + + + + + +
စလုံးမွ
မမ တစ္ေယာက္၏ လက္ရာ

ေဖေဖသူတို႔လို ၀တ္ပါလား

ဂ်င္ဂလိ

ျမန္မာျပည္မွာ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္းစံုကို လွည့္လည္ၿပီး ေတာင္းရမ္းစားေသာက္တဲ့
သူေတာင္းစား သားအဖႏွစ္ ေယာက္ရွိသတဲ့။ သားျဖစ္သူက ကေလးပီပီ
စူးစမ္းခ်င္စိတ္ေတြမ်ားၿပီး ဖခင္ျဖစ္သူ သူေတာင္းစားႀကီးကို သူ
သိခ်င္တာေတြ အေမးအျမန္းထူေလ့ရွိသတဲ့။

တခါသားမွာေတာ့ သားအဖႏွစ္ေယာက္ သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာ နားေနၾကရင္း သားျဖစ္သူက
သူ႕အေဖကို ေမး ခြန္းေတြ တရစပ္ ေမးေလသတဲ့။

"ေဖေဖ၊ သားတို႔ေတြ႔ေတြ႔ေနတဲ့ ဟို ... တိုက္ပံုအက်ႌအျဖဴ၊
ပုဆိုးအစိမ္း၀တ္ထားတဲ့ သူေတြက ဘယ္သူေတြလဲ ဟင္"
"အဲဒါ ၾကံ႕ဖြံ႔အဖြဲ႔၀င္ေတြကြဲ႕"
"ဟို ... အက်ႌအ၀ါ၊ ထမီအ၀ါ၀တ္ထားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြကေကာ ဘယ္သူေတြလဲ ေဖေဖ"
"အဲဒါက အမ်ဳိးသမီးေရးရာ အဖြဲ႔၀င္ေတြလို႔ ေခၚတယ္သားရဲ႕"
"ဟို ... အက်ႌနက္ျပာ၊ ေဘာင္းဘီနက္ျပာနဲ႔ လူေတြကေကာ"
"သူတို႔က အရန္မီးသတ္အဖြဲ႔၀င္ေတြကြဲ႔"
"ဟို ... အက်ႌအျဖဴ၊ ေဘာင္းဘီနက္ျပာ၊ ဦးထုပ္အျဖဴနဲ႔ လူေတြကေကာ ဘယ္သူေတြလဲ ေဖေဖ"
"လမ္းျပပုလိပ္ေတြေပါ့ သားရဲ႕"
"အက်ႌအစိမ္း၊ ေဘာင္းဘီအစိမ္း၊ ဦးထုပ္အစိမ္းနဲ႔ လူေတြကေတာ့ စစ္သားေတြေနာ္
ေဖေဖ၊ ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္ကြဲ႔"
"အက်ႌအညိဳေရာင္၊ ေဘာင္းဘီအညိဳေရာင္၊ ဦးထုပ္အညိဳေရာင္နဲ႔ လူေတြက ရဲေတြလား ေဖေဖ"
"ဟုတ္တယ္ေလ သားရဲ႕၊ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ အေမးအျမန္း ထူေနရတာလဲ"

အဲဒီအခါမွာ သားျဖစ္သူ ေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ အေဖျဖစ္တဲ့
သူေတာင္းစားႀကီးဟာ အံ့ၾသမွင္သက္မိသြား သတဲ့။ သားျဖစ္သူ ေျပာလိုက္တဲ့
စကားကေတာ့ …

"ေဖေဖ့ကို ၾကည့္ရတာ ပင္ပန္းလို႔ပါ ေဖေဖ၊ ေဖေဖလည္း
သူတို႔လို၀တ္စံုေတြ၀တ္ၿပီး ေတာင္းပါလား၊ အဲဒါဆို ပိုက္ဆံပိုရမွာ၊
သူတို႔ေတြ ပိုက္ဆံေတာင္းရင္ လူေတြက အမ်ားႀကီးထည့္တာ သားေတြ႔တယ္ ေဖေဖရဲ႕"
တဲ့။

(ဆရာဂါမဏိရဲ႕ ေျပာျပခ်က္ကို ဆင့္ပြားခံစားတင္ျပပါသည္။)

what is life...

A long time ago, there was an Emperor who told his horseman that if he could ride on his horse and cover as much land area as he likes, then the Emperor would give him the area of land he has covered. Sure enough, the horseman quickly jumped onto his horse and rode as fast as possible to cover as much land area as he could. He kept on riding and riding, whipping the horse to go as fast as possible. When he was hungry or tired, he did not stop because he wanted to cover as much area as possible. Came to a point when he had covered a substantial area and he was exhausted and was dying. Then he asked himself, "Why did I push myself so hard to cover so much land area? Now I am dying and I only need a very small area to bury myself." The above story is similar with the journey of our Life. We push very hard everyday to make more money, to gain power and recognition. We neglect our health , time with our family and to appreciate the surrounding beauty and the hobbies we love. One day when we look back , we will realize that we don't really need that much , but then we cannot turn back time for what we have missed. Life is not about making money, acquiring power or recognition . Life is definitely not about work! Work is only necessary to keep us living so as to enjoy the beauty and pleasures of life. Life is a balance of Work and Play , Family and Personal time. You have to decide how you want to balance your Life. Define your priorities, realize what you are able to compromise but always let some of your decisions be based on your instincts. Happiness is the meaning and the purpose of Life, the whole aim of human existence. So, take it easy, do what you want to do and appreciate nature. Life is fragile , Life is short. Do not take Life for granted. Live a balanced lifestyle and enjoy Life! Watch your thoughts ; they become words. Watch your words ; they become actions. Watch your actions ; they become habits. Watch your habits; they become character . Watch your character; it becomes your destiny .

" Laugh as much as u breathe............Love as long as u live........"

The Waiter

သူငယ္ခ်င္းဖတ္ဖို႔

(၁) "ငါ မဆိုးဘူး" လို႔ ကိုယ့္ကို တေန႔တခါ ေျပာေပးပါ။

(၂) ေဒါသထြက္တယ္ ဆိုတာ တျခားလူရဲ႔ အမွားကို ယူျပီး ကိုယ့္ကို အျပစ္
ေပးေနတာပဲ။

(၃) ဘ၀မွာ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ မရွိရင္ ဘ၀မွာ ေနေရာင္ျခည္ဆိုတာ မရွိဘူး။

(၄) မနက္ျဖန္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ ဒီေန႔ရဲ႔ နာက်င္ ၀မ္းနည္းမွုကို ေမ့
ေစတယ္။

(၅) အိပ္မက္၊ စိတ္ကူးနဲ႔ အေတြးေတြ မရွိတဲ့ ဘ၀ဟာ အကိုင္း၊ အခက္၊ အ
ရြက္မရွိတဲ့ သစ္ေျခာက္ပင္နဲ႔ တူတယ္။

(၆) ေနကပဲ အလင္းျဖာႏိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ငါတို႔လဲ အလင္း ျဖာႏိုင္ပါ
တယ္။

(၇) ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ တကမၻာလံုးကို ပိုင္ဆိုင္ ေစႏိုင္သလို အမုန္းရန္ျငိဳးနဲ႔
တကမၻာလံုးကို ဆံုးရွံဳးေစႏိုင္တယ္။

(၈) လူ႔တန္ဖိုး ဆိုတာ ျဖားေယာင္း ျမဴဆြယ္ခံရတဲ့ တခဏမွာ အဆံုးအျဖတ္
ေပးလိမ့္မယ္။

(၉) ၾကင္နာမွု မရွိတဲ့ စကားလံုးတုိင္းဟာ အရသာ ကင္းမဲ့လွတယ္။

(၁၀) တခါခါ အခ်စ္ရဲ႔ အင္အားဟာ အရာရာကို ေမ့ေစႏိုင္ေအာင္ ၾကီးမား
တယ္။ တခါခါ မနာလို ၀န္တိုမွုဆိုတဲ့ သဲေလး တပြင့္ေတာင္ ၀င္မဆန္႔ႏုိင္
ေအာင္ ေသးငယ္တယ္။

(၁၁) ဘယ္အခ်ိန္မွာ စတင္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အေရးၾကီးတာက စတင္ျပီး
ေနာက္ မရပ္နားဖို႔ပါပဲ။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အဆံုးသတ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရးၾကီးတာက အဆံုးသတ္ျပီး
ေနာက္ ေနာင္တ မရဖို႔ပါပဲ။

(၁၂) ပ်င္းရိျခင္းသည္ လူရဲ႔ အသိဥာဏ္ကို သံေခ်း တက္ေစပါတယ္။

(၁၃) ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ဆိုတာကို မွ်ေ၀တတ္ရမယ္။ ဒါမွ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ဆင့္
ပြားလိမ့္မယ္။

(၁၄) လိမ္လည္မွုေတြထဲမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လိမ္တာဟာ အဆိုးဆံုးပဲ။

(၁၅) လူေတြဟာ လက္ရွိပိုင္ဆိုင္တဲ့ အရာကို ေမ့ျပီး မရေသးတ့ဲ အရာကိုမွ
ပိုတန္ဖိုး ထားတတ္တယ္။

(၁၆) အရာရာကို ေအာင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေအာင္ႏုိင္တာနဲ႔ ႏိုင္းရင္
မျဖစ္စေလာက္ေလးပါ။

(၁၇) အရာရာကို ဆံုးရွံဳးတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆံုးရွံဳးတဲ့ အရွံဳးနဲ႔
ႏိုင္းရင္ မျဖစ္စေလာက္ေလးပါ။

(၁၈) ဦးတည္ရာ မေပ်ာက္ခဲ့ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မဆံုးရွံဳးေတာ့ဘူး။

(၁၉) ေန႔သစ္ကိုၾကိဳတဲ့ သီခ်င္းေတြ ဆိုခဲ့ဖူးရင္ အေမွာင္ကိုလဲ ေပြ႔ဖက္ရဲရမယ္။

(၂၀) ပံ်သန္းႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ပံ်သန္းျခင္းကို လက္မလႊတ္ပါနဲ႔။
အိပ္မက္ မက္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အိပ္မက္ကို လက္မလႊတ္ပါနဲ႔။
အခ်စ္ကို ခံစားမိတဲ့ အခ်ိန္မွာ အခ်စ္ကို လက္မလႊတ္ပါနဲ႔။
ဘ၀ဆိုတာ တိုေတာင္းလြန္းပါတယ္။ ဒီေန႔ လက္လႊတ္လိုက္ရင္ မနက္ျဖန္ ျပန္
ရမယ္လို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။

(၂၁) ေလာကမွာ အပင္ပန္းဆံုးအရာဟာ မေရမရာနဲ႔ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းေနျခင္း
ပါပဲ။

(၂၂) လူ႔ဘ၀ရဲ႔ အၾကီးမားဆံုး အမွားဟာ "အမွားကိုမ်ား လုပ္လိုက္မိျပီလား" လို႔
အျမဲ စိုးရိမ္ပူပန္ေနတဲ့ စိတ္ပါပဲ။

(၂၃) လုပ္မယ္၊ မလုပ္ဘူးဆိုတဲ့ ေရြးျခယ္မွု ႏွစ္ခုမွာ မလုပ္ဘူးဆိုတာကို ေရြးခ်ယ္
လိုက္ရင္ သင့္အတြက္ အခြင့္အေရးဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ ရွိလာမွာ မဟုတ္ဘူး။

(၂၄) လံုး၀ ျပီးျပည့္စံုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ဳိးကုိ သင္လိုခ်င္ရင္ ဒီတသက္ သင္ သူငယ္
ခ်င္းရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။

(၂၅) အမုန္းေနာင္တ နည္းနည္းနဲ႔ အတိတ္ကို ထားခဲ့ပါ။
ျဖဳန္းတီးမွု နည္းနည္းနဲ႔ ပစၥဳပၸန္မွာ ေနထိုင္ပါ။
အိပ္မက္ မ်ားမ်ားနဲ႔ အနာဂတ္ကို ၾကိဳဆိုပါ။

(၂၆) ကိုယ့္ကို လူတံုး၊ လူအလို႔ သေဘာထားျပီး မသိတာရွိရင္ ေမးပါ။ ဒါမွ သင္
မ်ားမ်ားတတ္မယ္။ (ပညာရွာပမာ သူဖုန္းစား)

(၂၇) ေနေရာင္ရွိတဲ့ ဘက္ကိုပဲ မ်က္ႏွာမွုရင္ အရိပ္ဆိုတာ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။

(၂၈) အရွံဳးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမွာကို ေၾကာက္ျပီး မလုပ္ခဲ့ရင္ ေအာင္ျမင္မွုဆိုတာ ဘယ္
ေတာ့မွ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။

(၂၉) သတၱိရွိတယ္ဆိုတိုင္း ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း မရွိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေၾကာက္ရြ႔ံျခင္း
ကို ရင္ဆိုင္ရဲမွ၊ ေျဖရွင္းရဲမွ သတၱိရွိတာပါ။

(၃၀) လူေတြ မသိမိုက္မဲတာကို ဘုရားသခင္က ဘယ္ေတာ့မွ အျပစ္မယူခဲ့ဘူး။
လူေတြကသာ ဘုရားသခင္ကို မသင့္ျမတ္ဘူးလို႔ ေျပာၾကတာပါ။

(၃၁) အရာ၀တၳဳ တခုတိုင္းကို ရွဳေထာင့္ေပါင္းစံု ဘက္ေပါင္းစံုကေန ခံစားပါ။

ဘယ္လုိသေဘာရလဲ

ေရးပါ။

၂၀၀၉ ေရာက္ေနတာ ဘယ္လိုလုပ္သိနိုင္မလဲ

၁။ သင္ဟာ မိုက္ခရိုေ၀႔ဖ္မီးဖိုမွာ ေယာင္ၿပီး password ရိုက္ထည္႕မိေနမယ္။

၂။ ဖဲကို တကယ္႔ဖဲခ်ပ္နဲ႔ မေဆာ႔တာ အေတာ္ၾကာသြားၿပီ။

၃။ မိသားစု ၃ ေယာက္ကို ဆက္သြယ္ဖို႔ ဖုန္းနံပါတ္ ၁၅ ခုရွိေနမယ္။

၄။ ခံုခ်င္းကပ္လ်က္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔လူကို ေျပာစရာရွိရင္ ေမးလ္ပို႔မယ္။

၅။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕ အမ်ိဳးတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားရတဲ႔အေၾကာင္းရင္း
က သူတို႔မွာ အီးေမးလ္လိပ္စာမရွိလို႔။

၆။ ကားကို ဂိုေထာင္ထဲ ထိုးရပ္ထားၿပီး အိမ္ကလူေတြကို ၀ယ္လာတဲ႔ပစၥည္းေတြ
၀ိုင္းကူသယ္ေပးဖို႔ ဖုန္းနဲ႔လွမ္းေခၚမယ္။

၇။ တီဗြီမွာ လာသမွ်ေၾကာ္ျငာေတြေအာက္မွာ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္လိပ္စာေတြပါေနတယ္။

၈။ သင္႔ဘ၀ရဲ႕ ပထမ ၁၀ ႏွစ္သို႔မဟုတ္ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္မွာ သင္နဲ႔အတူရွိမေနခဲ႔
တဲ႔ handphone အိမ္ကအထြက္မွာ ပါမလာတာနဲ႔ သင္ဟာ ထိတ္လန္႔သြားၿပီး
ေနာက္ျပန္လွည္႕ၿပီး ျပန္ယူေတာ႔တာပဲ။

၁၀။ အိပ္ယာကႏိုးတာနဲ႔ ေကာ္ဖီမေသာက္ခင္ အင္တာနက္ေပၚတက္တယ္။

၁၁။ တစ္ဖက္လွည္႕ၿပီး စၿပံဳးေတာ႔မယ္။

၁၂။ ဒါကိုဖတ္ၿပီး ေခါင္းၿငိမ္႕ၿပီး ၿပံဳးေနၿပီ။

၁၃။ ပိုဆိုးတာက သင္ဒီ မက္ေဆ႔ကို ဘယ္သူ႔ကို fwd လုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲစဥ္းစား
ေနၿပီ။

၁၄။ အလုပ္မ်ားလြန္းလို႔ ဒီစာမွာ နံပါတ္ ၉ မပါတာေတာင္ မသိေတာ႔ဘူး။

၁၅။ အံမယ္ နံပါတ္ ၉ တကယ္မပါဘူးလားဆိုၿပီး အေပၚက စာေၾကာင္းကို တကယ္ျပန္
ဖတ္ေနတယ္။

~~~~~~~~ေျပာပါတယ္...၂၀၀၉ ေရာက္ေနတယ္လို႔~~~~~~~~~~

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဒီကမာၻေပၚက ဘယ္သူနဲ႔မွ ႏိႈင္းၿပီး မယွဥ္ျပိဳင္ပါနဲ႔။
အဲဒီလို ျပိဳင္လိုက္တာဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေစာ္ကားလိုက္တာပါပဲ။
ဘယ္သူမွ ေသာ့တံမရွိတဲ့ ေသာ့ခေလာက္ကို မဖန္တီးပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ
ျမတ္စြာဘုရားကလည္း အေျဖမရွိတဲ့ ျပႆနာကို မေပးပါဘူး။
သင္စိတ္ညစ္ေနတဲ့အခါမွာ ဘ၀က သင့္ကိုရယ္တယ္။ သင္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့အခါမွာ ဘ၀က
သင့္ကို ျပံဳးၿပီးၾကည့္တယ္။ သင္သူမ်ားေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္
လုပ္ေပးတဲ့အခါမွာေတာ့ ဘ၀က သင့္ကို အေလးျပဳတယ္။
ေအာင္ျမင္သူတိုင္းမွာ ပင္ပန္းဆင္းရဲတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ ရွိဖူးပါတယ္။
ပင္ပန္းဆင္းရဲတဲ့ ဇာတ္လမ္းတိုင္းမွာလည္း ေအာင္ျမင္တဲ့ဇာတ္သိမ္းတစ္ခု
ရွိပါတယ္။
လြယ္တာက သူမ်ားရဲ႕အမွားကုိ ေ၀ဖန္အကဲျဖတ္ဖို႔ပါ။ ခက္တာကေတာ့
ကုိယ့္အျပစ္ကို အမွန္အတုိင္း သိျမင္ဖို႔ပါ။
ဘယ္သူမွ အတိတ္ကို ျပန္သြားၿပီး ဆိုးရြားတဲ့အစကို ျပင္လို႔မရပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ေအာင္ျမင္တဲ့ အဆံုးသတ္ရဖို႔ အခုခ်က္ခ်င္း စတင္လႈပ္ရွားတာကိုေတာ့
လူတိုင္းလုပ္လို႔ ရပါတယ္။
ျပႆနာတစ္ခုဟာ ေျဖရွင္းလို႔ရႏိုင္တာဆိုရင္ ဘာမွစိတ္ပူစရာ မလိုပါဘူး။
ေျဖရွင္းလို႔ မရႏိုင္ဘူး ဆိုရင္လည္း စိတ္ပူေနလို႔ ဘာမ်ားထူးမွာ
မို႔လို႔လဲ။
အခြင့္အေရးတစ္ခုကို ဆံုးရံႈးလိုက္ရၿပီဆိုရင္ သင့္မ်က္လံုးေတြကို
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ျပည့္မေနပါေစနဲ႔။ မ်က္ရည္ေတြက သင့္ေရွ႕က ပိုေကာင္းတဲ့
ေနာက္ထပ္အခြင့္အေရးတစ္ခုကို ကြယ္ပစ္လိုက္ပါလိမ့္မယ္။
မ်က္ႏွာကိုျပဳျပင္လိုက္တာ (Changing the face) ဟာ ဘာကိုမွ
ေျပာင္းလဲေစႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေျပာင္းအလဲကို
ရင္ဆိုင္လိုက္တာ (Facing the change) ကေတာ့ အရာရာကို
ေျပာင္းလဲသြားေစႏိုင္ပါတယ္။
သူမ်ားေတြအေၾကာင္း မေက်မနပ္ ညည္းညဴမေနပါနဲ႔။ ျငိမ္းခ်မ္းခ်င္ရင္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ ေျပာင္းလဲျပဳျပင္လိုက္ပါ။
အမွားေတြက ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ နာက်င္ပင္ပန္းေစပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
ႏွစ္ေတြၾကာလာလို႔ အဲဒီအမွားေတြ စုေပါင္းလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သင့္ကို
ေအာင္ျမင္မႈဆီ ေခၚေဆာင္သြားမယ့္ "အေတြ႕အၾကံဳ"ဆိုတာ ျဖစ္လာပါတယ္။
က်ရံႈးတဲ့အခ်ိန္မွာ ရဲရင့္မႈရွိပါ။ ေအာင္ျမင္တဲ့အခ်ိန္မွာ တည္ျငိမ္မႈရွိပါ။
အပူေပးခံထားရတဲ့ ေရႊေတြဟာ အလွဆင္ပစၥည္းေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္
နန္းဆြဲခံထားရတဲ့ ေၾကးေတြဟာ ၀ိုင္ယာႀကိဳးေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။
ထြင္းထုခံထားရတဲ့ ေက်ာက္တံုးေတြဟာလည္း ရုပ္ထုေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္
သင့္ဘ၀မွာ နာက်င္မႈခံစားရမႈေတြ မ်ားလာေလ သင့္ရဲ႕တန္ဖိုးတက္လာေလပါပဲ။

ဘ၀အတြက္စာတုိေလးမ်ား...